Σάββατο 28 Μαρτίου 2015

Η σπέκουλα του «Βήματος»!


Γράφει ο πολίτης Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου
Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως
επί των Εθνικών Θεμάτων

Για το βιογραφικό του Παναγιώτη Λ. Παπαγαρυφάλλου δείτε εδώ.


 Κυριακή 11 Ιανουαρίου. Βγαίνει με πρωτοσέλιδο τίτλο: «Η ευκαιρία της Αριστεράς» και με δώρο στο άκριτο πόπολο το βιβλίο του Ίωνος Δραγούμη: «Μαρτύρων και Ηρώων αίμα», το οποίο έγραψε ο εθνολάτρης διανοητής και μαχητής στα 1907 και αναφέρεται στον ηρωϊκό θάνατο του γαμπρού του και πρωτεργάτη του Μακεδονικού Αγώνα Παύλου Μελά.

H διαφθορά στην πολιτική είναι το… οξυγόνο της.


Γράφει ο πολίτης Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου
Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως
επί των Εθνικών Θεμάτων

Για το βιογραφικό του Παναγιώτη Λ. Παπαγαρυφάλλου δείτε εδώ.

Έγραφε εδώ και μερικές δεκαετίες ο Αυστριακός φιλόσοφος Κ. Πόππερ (1902 – 1994) για το μόνιμο αυτό φαινόμενο:«Δύσκολα θα βρίσκαμε έναν άνθρωπο που να μην έχει διαφθαρεί απ’ αυτήν.

Η «αριστερή παρένθεση» θα μακροημερεύσει;

Του Δαμιανού Βασιλειάδη
δημοδιδασκάλου, συγγραφέα

ιδρυτικού και ηγετικού στελέχους του ΠΑΚ και του ΠΑΣΟΚ, (παραιτηθέντος το 1977 από το ΠΑΣΟΚ και προδιαγράψαντος από την εποχή εκείνη την ιστορία του μεταπολιτευτικού εγκλήματος και προδοσίας.

Για το βιογραφικό του Δαμιανού Βασιλειάδη δείτε εδώ.
Για το προσωπικό ιστολόγιο του Δαμιανού Βασιλειάδη δείτε εδώ.

Απορώ και εξίσταμαι με όσους μιλούν για «αριστερή παρένθεση». Πρώτον γιατί συνειδητά ή υποσυνείδητα τρομοκρατούν τον κόσμο και δεύτερον, γιατί εκφράζουν περισσότερο την επιθυμία τους, παρά την πραγματικότητα.

Οι συμπληγάδες πέτρες


Του Δαμιανού Βασιλειάδη
δημοδιδασκάλου, συγγραφέα
ιδρυτικού και ηγετικού στελέχους του ΠΑΚ και του ΠΑΣΟΚ, παραιτηθέντος το 1977 από το ΠΑΣΟΚ και προδιαγράψαντος από την εποχή εκείνη την ιστορία του μεταπολιτευτικού εγκλήματος και προδοσίας.

Για το βιογραφικό του Δαμιανού Βασιλειάδη δείτε εδώ.
Για το προσωπικό ιστολόγιο του Δαμιανού Βασιλειάδη δείτε εδώ.

Στην Ελλάδα πρέπει να αναγνωρίσουμε, αν είμαστε ειλικρινείς πραγματικά ότι οι Έλληνες πολίτες ζουν μια φαντασιακή πραγματικότητα, μια πραγματικότητα, που στην ουσία δεν υπάρχει. Συνεχίσουμε στον ίδιο «χαβά» να απατάμε τον εαυτό μας παντοιοτρόπως, γιατί δεν θέλουμε ούτε να παραδεχτούμε την αλήθεια, ούτε να την αποδεχτούμε.
Με αυτήν την έννοια οι ξένοι δεν μας παίρνουν σοβαρά και το χειρότερο δεν μας εμπιστεύονται.